- Door Liesbeth de Jong
Na al twee keer in het MJC te zijn geweest, en heel veel briefjes verder, hoop ik in april nog een keer te gaan. Deze keer niet als reiziger, maar als mede-leidinggevende. Als je zo dicht bij het organiseren staat, is het erg leuk om te zien dat de rest van de groep net zo enthousiast is als mij.
De eerste keer dat ik naar India ging, wist ik niet wat ik kon verwachten en zag ook wel erg op tegen de onbekende dingen. Toen ik er eenmaal was, smolt mijn hart en vielen alle dingen waar ik tegen op zag van me af! Het is moeilijk onder woorden te brengen, wat je daar voelt en wat je daar ervaart. Je gaat er heen om de meisjes te bemoedigen, maar je komt zelf nog bemoedigder terug.
Toen ik vorig jaar weer de mogelijkheid kreeg naar India te gaan, wist ik gelijk dat ik weer mee zou gaan. Waarom? Omdat ik simpelweg de meisjes miste. Het was weer een geweldige ervaring om er heen te gaan en er te zijn.
Toch miste ik het handen uit de mouwen steken en organiseren van activiteiten. Toen mijn collega Jisca voorstelde samen een reis naar India te organiseren, hoefde ik niet lang na te denken. Haar ervaring was dat juist in de zomervakantie de meisjes veel vrije tijd hebben. Daarom hebben we voor deze periode gekozen. Samen Jisca ben ik al maanden bezig om de reis goed te plannen, zodat deze goed zal verlopen.
Toen ik hoorde over het vliegverbod dacht ik: " Dat zal wel snel over zijn." Maar nu het al snel 23 april is en vanochtend pas de eerste vliegtuigen zijn geland en vertrokken, kreeg/krijg ik toch wel een beetje de zenuwen. Laten we bidden en hopen dat we geen last zullen hebben van het vliegverbod of van de vertragingen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten